منطقه ممنوعه چرنوبیل توسط دولت اوکراین در فهرست میراث جهانی سازمان فرهنگی، علمی و آموزشی یونسکو قرار داده شد. با وجود گذر زمان سی ساله از رویداد چرنوبیل، افراد و سکنه ای که در این منطقه سکونت داشتند کاملا محل حادثه و خانه های خود را تخلیه کردند.
حادثه روی داده باعث شد تا توجه بسیاری از گردشگران در اقصی نقاط جهان به این منطقه جلب شود و تعداد افراد زیادی تصمیم به عزیمت به سوی منطقه را بگیرند. به دنبال این استقبال و بازدید فراوان از منطقه، دولت و مقامات اوکراین به فکر ثبت این منطقه در فهرست جهانی سازمان یونسکو افتادند. این دولت با امید به ثبت شدن این منطقه در آثار جهانی یونسکو، سعی دارد تا این منطقه را به محلی جهت بازدید گردشگران مبدل کند. از این طریق روحی دوباره به آثار و بناهای باز مانده بدهد.
با وجود این که مقامات اوکراین قبل از ماه مارس (اسفند ۹۹-فروردین ۱۴۰۰) درخواست خود را ثبت کرده اند، اما نهایتا تصمیم گیری آخر در خصوص درخواست صورت گرفته برای منطقه ممنوعه چرنوبیل ممکن است تا سال 2023 به طول بیانجامد.
تبدیل فاجعه هستهای به جاذبه گردشگری
در 25 و 26 آوریل 1986 متصدیان راکتور برای انجام آزمایشی سیستم ایمنی راکتور را غیر فعال کردند (کندکنندههای نوترون را از آن خارج کردند). نتیجه آن راکتوری بدون کندکننده مناسب و از کنترل خارج شدن آن بود. بدون توانایی در کنترل راکتور، دمای آن به حدی رسید که بیشتر از حرارت خروجی طرح ریزی شده بود. حادثه زمانی آغاز شد که در 10:11 شب 25 آوریل 1986 نیروگاه چرنوبیل دستور کاهش میزان قدرت راکتور برای تست را دریافت نمود و نیروگاه شروع به کاهش قدرت راکتور شماره چهار تا 30 درصد نمود.
2 اشتباه واقعه مهلک چرنوبیل را رقم زد. اولین اشتباه زمانی بود که کنترل کننده راکتور به اشتباه و بر اثر عدم تنظیم کردن میلههای جذب نوترون
نیروی راکتور را تا یک درصد کاهش داد و راکتور بیش از پیش افت قدرت پیدا کرد. در اینجا بود که پرسنل دومین اشتباه خود را انجام دادند
و تقریبا تمامی میلههای کنترل را از داخل راکتور بیرون کشیدند. به دنبال این انفجار، چندین شهر و روستا با جمعیت صدها هزار نفر بعد از این انفجار تخلیه شدند و یک منطقه ممنوعه به مساحت تقریبی کشور لوکزامبورگ ایجاد شد.
بر اساس اظهارات صورت گرفته از سوی دولت و مقامات مربوطه به اوکراین این چنین بر می آید که:
قریب به یقین تا 24 سال آینده منطقه ممنوعه چرنوبیل مکان مناسب و امنی برای سکنی گزینی مجدد نخواهد بود. به دلیل خالی بودن منطقه
از هر سکونتگاه انسانی، چرنوبیل به جولانگاهی برای گونه های وحشی حیوانی مبدل شده است.
طرح ثبت منطقه چرنوبیل در یونسکو
طرح ثبت این منطقه در آثار جهانی یونسکو از سوی الکساندر تکاچنکا (وزیر فرهنگ اوکراین) مطرح گردیده که ابراز این پیشنهاد
بر اساس مشاهدات صورت گرفته از سیل عظیمی از گردشگران به سوی منطقه چرنوبیل است. این موضوع خود بیان کننده
اهمیت منطقه ممنوعه و خالی از سکنه چرنوبیل برای گردشگران است.
درست مصادف با پخش سریال پر مخاطب چرنوبیل (۲۰۱۹)، حجم عظیمی از گردشگران توجهشان به این منطقه جلب شد. چیزی بالغ بر
100 توریست خارجی به بازدید از این منطقه آمدند. این خود یک نوعی از رکورد شکنی محسوب شده است. با توجه به بیانات تکاچنکا،
ثبت در فهرست میراث جهانی میتواند منطقه ممنوعه چرنوبیل را به یادبودی علیه تکرار فاجعه هستهای تبدیل کند.
وی در ادامه این گونه بیان داشت:
سعی و تلاش برای به ثبت رسیدن این منطقه ممنوعه در آثار جهانی یونسکو پس از تکمیل پروژه نصب گنبد محافظ روی راکتور چهارم
در سال ۲۰۱۶، اولویت جدیدی برای دولت اوکراین محسوب می شود. وی امیدوار است که با انجام تدابیر و اقدامات صورت گرفته
در راستای ایمن سازی منطقه برای ورود گردشگران می توان انتظار بازدیدی فراتر از یک میلیون نفر در سال را داشت.
جالب است که بدانید بعد از انفجار صورت گرفته در نیروگاه چرنوبیل در سال ۱۹۸۶، سه راکتور دیگر این تاسیسات به تولید برق و
فعالیت خود ادامه دادند تا این که نیروگاه در سال ۲۰۰۰ به طور کلی تعطیل شد.
